STAJIMDAN DA AYRILDIM...

Pazar günü vermiştim kararımı... baktım çalışma çalışmaya benzemiyo, 1-2 ay önce 1-2 ay sonra ne farkeder...biraz yardım etsem ya kendime... ben inanayım, bu kısa zamanda elimden gelenin iyisini yaptığıma o yeter... yine önemli olan yarışmaktı der çıkarım işin içinden ;)

Kararım üzerine pazartesi Kıvanç Bey'le konuştum manager'a havale etti beni, salı günü de onunla konuştum, anlaştık... ve çarşamba günü son günümde bir süprizle karşılaştım... bir çiçek, bir çikolata ve kocaman bir zarf, içinde herkesin birşeyler yazıp imzaladığı bir "good luck" kartı... beklemiyordum ve şaşırdım, fakat daha ötesi çok mutlu oldum... hemen kalkıp herkesi teker teker öptüm :) dahası ne zaman istersem referans mektubu göndereceklerini söylediler, bir şeye ihtiyacım olduğunda muhakkak aramam da tembihlendi...

Ne güzel insanlar var değil mi şu hayatta...? Her ne kadar burdan onlara seslendiğimi bilmiyor olasalar da, anlayışınız, yakın ilgi ve alakanız için çok çok teşekkür... Sözüm var, Türkiye'ye dönmeden uğrayacağım... görüşmek üzere o güne kadar...

Tüm bunlar, genetik kodlarında ayrılma psikolojisi yer etmiş benim gibi insanlar için tuz, biber oldu.. küçük bir burukluk benimle beraber kaldırımlarda, trende, metroda ve en son üzerimden atmak için o gün biraz daha hızlı koştuğum parkta eşlik etti...

Gidiyorum bakalım...

Mavi güllerim güzel değil mi...?

Teddy Bear'im çikolata konseptime eşlik etti :)) ayrıca ne güzel bi hediyedir, modası hiç geçmez çiçek ve çikolata...