Evde yalnız kalmaya başlamamla birlikte ev gezmelerine start vermiş bulunmaktayım; hatta ilk eve kabuller tamamlandı diyebilirim. Ne yalan söyleyeyim ben ev gezmelerini seviyorum; her ne kadar "sokak çocuğu" olsam da.. ayrıca evde yalnız kalmaktan, hatta sebepsiz durmaktan da hoşlanıyorum; her ne kadar aşırı sosyal bulunsam da.. evimi derliyorum, topluyorum; dağınık olsam da.. yemek yapmayı seviyorum; vakit bulamasam da.. hatta bazı bazı desparete hausewife moduna giriyorum; ne kadar career-minded bir insan olsam da..
Phantooooommm!!!
Küçük anekdot: Bugün kendime hazırladığım sofraya 3 defa sulandı Phantom. 1. ve 2.sinde söylenerek indirdim aşağı; 3.sünde elimi sallaya sallaya azarladım. fakat salak nonoş oyun zannediyo her b..ku... Bu sebeple 4.sünde artık hırpaladım, aldım bi de aşağı attım :( sonra çok üzüldüm; oturdum ağladım...Kendi içimdeki şiddetti, anladım ve şaşırdım... Bir canlı bir canlıyı birşeyler anlatmak için bile olsa nasıl incitir..? Ya da şiddet bazen gerçekten gerekli midir? ben öyle olduğunu düşünerek yaptım, ama sonra üzüldüm.. Ben nasıl anne olucaaammm..?
Ne düşünüyorum..?
Kıvırcık bombasına o gece uydurduğum mantarlı, pırasalı, karabiberli makaroni yaptım. Fena olmadı beah..!
Neco ile konuşma telaşında bizimki:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder