1 Haziran 2009 Pazartesi

Last photo in the classroom

Son gün rahatlığı ve anlam veremediğim bir ferahlık... bazen engel olamadığım bitişler içime garip bir ferahlık sağlar (tersi şartlarda olmayı istesem dahi) bir nevi teslimiyet, kabul... öyle bir gündü... bıraktım kendimi doğaya bildiğini okusun diye, büyük resme hürmet duruldum sakince...
İşte benim Gavin'im:) aynı anda too tall, too small :)) goodbye pary'me gelmek istedi telefonunu verdi, söylediği gibi çektim msjını söyledim koordinatları ama o günde vardi bi musibet denk gelemedik... Türkiye'ye çağırdım O'nu ben de, zekle yapacağım rehberliğini... velhasıl bir şey daha diyeceğim, o da; nereye gidersem gideyim, ki zaten gideyim, insanlara değeyim ve bunu bileyim... kocaman bir halka olsun benimkisi...

3 yorum:

Unknown dedi ki...

Canım, artık burda benim!
Evde özledim bile gülpüm, d,d,işmeyi, durmayı, yan odada olmanı!

Unknown dedi ki...

gülpüm, gitmek ne güzel... bilemedim... güzel mi... söyledim ve ürktüm birden. ikirciklendim gülpüm :)))))

oyaozhan dedi ki...

Güzel Özgesi güzel... hem de çooookk... fakat dönmek de güzel... özlemek güzel... sevdiğin şeylerin yokluğunda yaşamak ve kendini bağımlılıklarından birz olsun arındfırmak güzel... yeni yerler, hayatlar ve insanlar tanımak güzel... eklenmek ve genişlemek güzel...

Her halde gitmek gerek... tüm bunları anlamak için yola çıkmak gerek....