Nasıl bir cumartesi günüydü... Kader ağlarını örmüştü şimşekler çakacaktı fakat bu havanın verdiği bir salaklık vardı üzerimizde.. Nothing Hill buluşması yalan oldu zaten ne işimiz vardı ki.. bir elimde gazete harıl harıl ilanlara bakarken bir yandan öğleden sonrasının ev gezme planlarını yapıyordum zaten.. Bir şekilde içime dokunan bir şey vardı, gördüğüm evler bende garip bir sefalet duygusu yarattı.. hakim genel öğrenci umutsuzluğu ve yetinme güdüsü, üzerine bir de pislik ve koku midemi bulandırdı.."Öngörülmeyen hep bir hazırlık dönemini gerektirir" kafama üşüşen düşünceler bir yarıktan içeri sızan yoğun ve pis sıvının yerini tespit etmeye çalışıyordu.. bu yarıktan doğrusu haberim yoktu fakat çatlağı görmüştüm biliyordum önemsemedim umursamadım.. nasıl olsa burda evler hep eskiydi fakat unuttum benim evim yoktu ki, orda ya da burda fark etmez ben her gece kendimde konaklardım.. görüntü değişince meskenimi şaşırdım.. nihayetinde taşındım.. Şu an YAPIM AŞAMASINDAYIM...!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder